Καθώς βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για την Ετήσια Γενική Συνέλευση της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας (GOCMV), αυτή την Κυριακή στη 1 μ.μ. στο Alphington Grammar, ενεργοποιείται –όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή– ο «προεκλογικός μηχανισμός». Ωστόσο, παρατηρώ πως και φέτος ο δημόσιος διάλογος περιορίζεται σε ανακυκλωμένα επιχειρήματα και επαναλαμβανόμενες τακτικές, χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο ή ανανέωση προτάσεων.
Παρακολουθώ τα παροικιακά δρώμενα εδώ και δεκαετίες και θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα –και την υποχρέωση– να εκφράζω την άποψή μου επώνυμα και καλοπροαίρετα. Πιστεύω πως όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά της Κοινότητάς μας, το κάνουμε γιατί πραγματικά νοιαζόμαστε για την πρόοδο και την ενότητά της.
Δεν έχω κρύψει την εκτίμησή μου για το έργο της παρούσας διοίκησης, όπως άλλωστε ανέφερα και σε προηγούμενη ανάρτησή μου. Την ίδια ώρα, παρακολουθώ με ενδιαφέρον και την πλευρά της Αντιπολίτευσης – όχι για αντιπαράθεση, αλλά για να ακούσω εποικοδομητικές προτάσεις. Δυστυχώς, έως τώρα, δεν βλέπω ουσιαστικές τοποθετήσεις ή νέες ιδέες. Αντίθετα, γίνεται συνεχής ανακύκλωση θεμάτων, με βασικό άξονα τις διαδικασίες ανανέωσης των μελών.
Το θέμα με τις συνδρομές των μελών, για παράδειγμα, έχει ήδη απαντηθεί από το Διοικητικό Συμβούλιο, το οποίο ξεκαθάρισε ότι όλα έγιναν με βάση το καταστατικό. Παρ’ όλα αυτά, βλέπουμε τις ίδιες κατηγορίες να επανέρχονται, είτε μέσω του παροικιακού Τύπου είτε μέσω επιστολών.
Η δημόσια παρουσία του κ. Καραμάρκου, περιορισμένη μόνο σε προεκλογικές περιόδους, μου γεννά εύλογα ερωτήματα. Δεν τον είδα να δίνει το παρόν σε σημαντικές εκδηλώσεις της Κοινότητας ούτε να συμμετέχει ενεργά στον δημόσιο διάλογο καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Και, δυστυχώς, δεν έχουμε δει κάποιο συγκροτημένο πρόγραμμα ή συγκεκριμένες προτάσεις για το μέλλον της Κοινότητας, παρά μόνο σκόρπιες τοποθετήσεις.
Επιπλέον, μου μεταφέρθηκε ότι στη σελίδα του στο Facebook, ο κ. Καραμάρκος επιτρέπει τα σχόλια μόνο σε φίλους του, ακόμη και όταν αναρτά περιεχόμενο που αφορά την Κοινότητα. Αν και αυτό είναι δικαίωμά του, όταν κάποιος επιλέγει να εκτίθεται δημόσια και να ασχολείται με τα κοινά, οφείλει να επιτρέπει τον διάλογο – ακόμα και την αντίθετη άποψη.
Τονίζω ότι δεν έχω τίποτα προσωπικό με τον κ. Καραμάρκο. Δεν τον γνωρίζω, αν και συμμετέχω τακτικά στις εκδηλώσεις της Κοινότητας. Όλα όσα γράφω πηγάζουν από πραγματικό ενδιαφέρον για την πορεία του θεσμού που όλοι αγαπάμε και στηρίζουμε.
Αν πραγματικά επιθυμούμε να προχωρήσουμε μπροστά ως Κοινότητα, χρειαζόμαστε ουσιαστικές προτάσεις και διάλογο – όχι επαναλήψεις, σκιές και μουρμούρες χωρίς περιεχόμενο.